In deze dichtbundel schrijft Anne Remijn over de impact van ziekte, het sterfproces en het afscheid.                                                          In haar werk als rouwtherapeut komt zij deze ervaringen in veel hoedanigheden tegen. De gedichten tonen dat er van rouw al sprake is tijdens een ziekteproces. Ze beschrijft welke gevolgen belemmeringen bij het afscheid kunnen hebben voor de rouw na het overlijden. Veel van haar gedichten worden gebruikt in de palliatieve zorg, in lotgenotengroepen en bij uitvaarten. Gedichten die troost kunnen bieden vanwege de herkenning. Omdat de liefde sterker is dan de dood. Omdat de liefde blijft.

Anne Remijn schreef eerder Papa, waar ben je, Opa’s zakmes, Scheuren van de ziel en Rouwen tussen eb en vloed.                      Zij is rouwtherapeut in haar praktijk Eb en Vloed in Voorschoten. Een van haar gedichten maakt deel uit van de poëzie route in Voorschoten. 

Met 5 afbeeldingen van schilderijen van Marianne van Vuren.