De sonnetten in ʻDe bezoekerʼ zijn een gids door het leven van een mens. Ze gaan over geboorte en dood en over van alles daartussen. Over een dorpse jeugd, gepest worden, verzengende liefde, reisindrukken en de wisseling van seizoenen.

Sommige zijn bitter, zoals over een ontrouwe geliefde van vroeger. Andere, over alledaagse bezigheden, ontlokken een glimlach. Weer andere hebben een bijbels thema en zijn even diepzinnig als luchtig. Ooit geweten dat Noach, eenmaal op het droge, aan het ʻtuinierenʼ sloeg?

Alle 50 sonnetten zijn technisch volmaakt. In metrum en rijm is Leo van Zanen een meester. Probeer maar eens een ongedwongen rijmwoord op bolus of globetrotter te bedenken. De volta’s zijn zonder uitzondering verrassend: na zo’n wending slaat de pointe telkens in als de bliksem.

Van de sonnetten in deze bundel zijn er zeven vertalingen. Deze zijn een eerbetoon aan Petrarca en Shakespeare en tegelijk aan de naar hen genoemde sonnetvormen. Het Remember van Christina Rossetti gaat ook in Van Zanens vertaling door merg en been.

‘Geboorte, een sterk gedicht (...), is al na eerste lezing een klassieker’ - Cees van Hoore, in Leidsch Dagbad 1998

‘Ik heb uw sonnetten met genoegen gelezen.’ - Jean Pierre Rawie, 2014

‘... uw verzen, waarvan ik de klassieke vormgeving erg apprecieer’ -Patrick Lateur, dichter en vertaler, 2014 (over Ausonius )

‘Passende lofzang op een Romeins standbeeld’ - Jona Lendering, historicus, 2014 (overTogatus Barberini )